Το ποίημα " Der Rosendorn" ή "The Rose Thorn" είναι γνωστό από δύο χειρόγραφα αντίγραφα που χρονολογούνται γύρω στο 1500. Αλλά ένα νέο κομμάτι του ποιήματος που ανακαλύφθηκε στη βιβλιοθήκη Melk Abbey στην Αυστριακή κοιλάδα Wachau χρονολογείται από 200 χρόνια πριν, κάποιος γράφει για έναν συνομιλητή αιδοίο πολύ νωρίτερα στον Μεσαίωνα από ότι πίστευε προηγουμένως.
Ναι, αναφέρει η Kate Connolly στο The Guardian, το ποίημα είναι στην πραγματικότητα ένας διάλογος μεταξύ μιας γυναίκας και του αιδοίου της, συζητώντας ποιος από τους άντρες είναι περισσότερο ελκυσμένος.
Το κομμάτι είναι μια μακριά λεπτή ταινία περγαμηνής, στην οποία είναι ορατά μερικά γράμματα ανά γραμμή, σύμφωνα με δελτίο Τύπου της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών. Όταν οι ερευνητές προσπάθησαν να ταυτοποιήσουν τα γράμματα, διαπίστωσαν ότι αντιστοιχούσαν στο κείμενο του "The Rose Thorn." Προηγουμένως, αντίγραφα του ποιήματος βρέθηκαν στους Κώδικες της Δρέσδης και της Καρλσρούης και χρονολογούνται από το 1500 περίπου.
Η περγαμηνή στην οποία γράφτηκε το ποίημα κόπηκε και επαναχρησιμοποιήθηκε ως δεσμευτική σε λατινικό θεολογικό κείμενο. Το ποίημα θυσιάστηκε εξαιτίας του περιεχομένου του είναι δύσκολο να πούμε; μπορούμε να "μαντέψουμε μόνο", λέει η Christine Glaßner από το Ινστιτούτο Μεσαίας Έρευνας της Ακαδημίας Επιστημών.
Η παλαιότερη ημερομηνία για το ποίημα βοηθά να ωθηθεί πίσω το χρονοδιάγραμμα για τη μεσαιωνική ερωτική ποίηση και προτείνει την ανοικτότητα σχετικά με τη σεξουαλικότητα εμφανίστηκε στον γερμανόφωνο κόσμο νωρίτερα από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί.
Η ιστορία των άθικτων γεννητικών οργάνων ξεκινάει με ένα αρσενικό αφηγητή που μοιράζεται πώς συναντήθηκε για πρώτη φορά με μια νεαρή γυναίκα που διαμαρτύρεται με τον αιδοίο της κατά την καθημερινή της ενυδάτωση στο ροδόγυρο. Ο διάλογος μεταξύ των δύο είναι πνευματικός, και η γυναίκα υποστηρίζει ότι οι άντρες είναι πρωτίστως προσελκύονται από το βλέμμα της. Ο αιδοίο υποστηρίζει ότι η νεαρή γυναίκα δίνει μεγάλη έμφαση στην εμφάνισή της. Οι δύο αποφασίζουν να πάνε ξεχωριστά τους τρόπους, σε καταστροφικό αποτέλεσμα. Τελικά, συνειδητοποιούν ότι πρέπει να επανενωθούν. Ο αφηγητής εισέρχεται στη συνέχεια για να προσφέρει την βοήθειά του, και - τη στιγμή που το 2019 που διαβάζει, αναμφισβήτητα, ανατριχιαστικό - ωθεί τα δύο πίσω μαζί σε ένα λιγότερο από ιππόδρομο τρόπο.
Ο Glaßner λέει ότι το ποίημα είναι κάτι περισσότερο από μια ερωτική μεσαιωνική φαντασίωση. "Ο πυρήνας του είναι μια εξαιρετικά έξυπνη ιστορία, λόγω του γεγονότος ότι καταδεικνύει ότι δεν μπορείτε να διαχωρίσετε ένα άτομο από το φύλο του", λέει η Connolly.
Αν και αυτό μπορεί να είναι η πρώτη φορά που μιλάει η γερμανική γλώσσα, δεν είναι η μόνη στη λογοτεχνία: Η γαλλική ιστορία Le chevalier qui faisoit parler les cons cons et les culs απασχολεί μιλάει vulva. Το μυθιστόρημα του Γάλλου φιλόσοφου Denis Diderot του 1748, το Les bijoux indiscrets, είναι για ένα μαγικό δαχτυλίδι που κάνει τον εχθρό να μιλάει. Η υπόθεση αυτή εμφανίζεται ακόμη και στη σύγχρονη εποχή, εμφανίζεται, για παράδειγμα, στην λατρευτική ταινία Chatterbox του 1977, ή στη Βιρτζίνια και στον Μύθο του Ομιλία .
