Πριν από σαράντα χρόνια, ο Ernie Colón σχεδίαζε το Casper the Friendly Ghost και ο Sid Jacobson ήταν ο συντάκτης του στο Harvey Comics, όπου έκαναν επίσης την εμφάνιση του Richie Rich, του Baby Huey και δεκάδων άλλων τίτλων. Δούλεψαν ξανά στο Marvel Comics μετά το όνομα του Jacobson εκτελεστικού εκδότη το 1987. Με την πάροδο του χρόνου, ήρθαν να απολαύσουν μια στενή φιλία και δημιουργική σχέση ενώ ταυτόχρονα ακολουθούσαν ένα αρκετά απλό λειτουργικό τρόπο. "Γράφω το σενάριο, " λέει ο Jacobson, "και ο Ernie κάνει το σχέδιο." Λοιπόν, δεν είναι τόσο απλό, προσθέτει. "Υπάρχει πάντοτε η προϋπόθεση ότι αν έχετε έναν καλύτερο τρόπο να το κάνετε, παρακαλώ μην ακολουθήσετε όσα έχω κάνει".
Τα τελευταία χρόνια, η παραγωγή τους έχει μετατραπεί από τα serials στην σοβαρή. Η Έκθεση 9/11 της Jacobson και της Colón : Μια Γραφική Προσαρμογή, απεμάκρυνε τα επίσημα ευρήματα των 600 σελίδων της Επιτροπής 9/11 σε μια πιο ζωντανή και προσιτή μορφή. ήταν ο καλύτερος πωλητής το 2006. Αν και οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν τέτοιες γνωστές συσκευές κόμικς σαν να αποδίδουν ηχητικά εφέ ("BLAM!" πηγαίνουν στις βομβιστικές επιθέσεις των αμερικανικών πρεσβειών στην Ανατολική Αφρική το 1998), η γραφική έκδοση ήταν οτιδήποτε άλλο παρά παιδί. Επιδέξια διευκρίνισε μια σύνθετη αφήγηση, κερδίζοντας την ενθουσιώδη ευλογία των ηγετών της διμερούς επιτροπής, Thomas H. Kean και Lee H. Hamilton. Το βιβλίο βρήκε μια θέση στο σχολικό πρόγραμμα, επίσης. "Είναι απαραίτητη η ανάγνωση σε πολλά γυμνάσια και κολέγια σήμερα", λέει ο Jacobson περήφανα.
Όταν η Έκθεση 9/11 βγήκε, υπήρξε «έκπληξη», λέει, με την πρωτοποριακή τους χρήση γραφικών τεχνικών σε μη φήμη. "Αλλά αυτό δεν ήταν κάτι νέο για μας", λέει ο Jacobson. "Στο Harvey Comics, είχαμε ένα ολόκληρο τμήμα για εκπαιδευτικά βιβλία. Έχουμε δουλέψει για συνδικάτα, για πόλεις, το κάναμε με στρατιωτική ευγένεια, για τον στρατό και το ναυτικό. Αρχικά, είδαμε ποια κόμικς μπορούν να χρησιμοποιηθούν. "
***
Το τελευταίο έργο των συγγραφέων, το οποίο εκδόθηκε από τον Hill και τον Wang τον Σεπτέμβριο του 2010, είναι επίσης φιλόδοξο: η Anne Frank, μια γραφική βιογραφία που ανατέθηκε από την House Anne Frank στο Άμστερνταμ. Για τον Jacobson, 81 και τον Colón, 79 - ένα ζευγάρι από πολιτικά συνειδητούς παππούδες, οι οποίοι και οι δύο ήρθαν στην ηλικία στην πόλη της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1940 - κάνοντας δικαιοσύνη στις ιστορικές και ψυχολογικές διαστάσεις του έργου, κάλεσε όλα τα μυστικά τους. Για παράδειγμα, η Colón επισημαίνει την πρόκληση να καταστήσει την πολύ μυθοποιημένη φιγούρα της Anne αξιόπιστο παιδί και έφηβος πραγματικής ζωής. "Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα ελπίζω ότι θα έχω την προσωπικότητά της σωστή και ότι οι εκφράσεις που της έδωσα θα ήταν φυσικές για ό, τι ήταν γνωστό για την ή για ό, τι έμαθα γι 'αυτήν", λέει.
Τα δύο τρίτα του βιβλίου πραγματοποιούνται πριν ή μετά από την περίοδο που ο Frank παρουσίασε στο διάσημο ημερολόγιο του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ξεκινώντας από τη ζωή των γονέων της Άννας πριν γεννηθεί. Οι οικογένειές τους ζούσαν στη Γερμανία εδώ και αιώνες και ο πατέρας της Άννας Οτόφ Φρανκ κέρδισε έναν Σιδηρό Σταυρό ως αξιωματικό του γερμανικού στρατού κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, ανησύχησε επαρκώς από την αντιεβραϊκή ένταση του Χίτλερ να αναζητήσει ασφαλές καταφύγιο για την οικογένειά του οι Κάτω Χώρες σύντομα μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί το 1933. Το καταφύγιο αποδείχθηκε άδικο. Το 1940 η χώρα εισέβαλε και τα μεσαία κεφάλαια του βιβλίου επικεντρώνονται στη διετή αιχμαλωσία των Φράγκων στο μυστικό παράρτημα του 263 Prinsengracht στο Άμστερνταμ, το κύριο μέρος του ημερολογίου μιας νεαρής κοπέλας της Anne (το οποίο ονόμασε ο ίδιος ο Het Achterhius ή The Σπίτι πίσω ).
Σε αντίθεση με το ημερολόγιο, η γραφιστική βιογραφία περιλαμβάνει τα επακόλουθα: την προδοσία της οικογένειας από έναν μυστικό πληροφοριοδότη, τη σύλληψή τους και την απέλασή τους και τις δοκιμασίες τους στο Άουσβιτς, όπου πέθανε η μητέρα της Άννας, και στο Μπέργκεν-Μπέλσεν, όπου η αηδιασμένη Άννα και η αδερφή της, τύφος τον Μάρτιο του 1945, μόλις λίγες εβδομάδες πριν από την απελευθέρωση του στρατοπέδου από Βρετανούς στρατιώτες. Ο μοναδικός επιζών, Otto, σύντομα επέστρεψε στο Άμστερνταμ, όπου του δόθηκε η εφημερίδα του Anne από τον Miep Gies, ένας από τους θαρραλέους Ολλανδούς πολίτες που είχαν φιλικές σχέσεις και είχαν προστατευτεί από τους Φράγκους. Ο Gies είχε τοποθετήσει το βιβλίο στο γραφείο του για φύλαξη, ελπίζοντας να το επιστρέψει στην Anne κάποια μέρα.
Η βιογραφία ολοκληρώνεται με υλικό σχετικά με τη δημοσίευση του Ημερολογίου, τις λαϊκές του προσαρμογές για το σκηνικό και το φιλμ και τη διαχρονική αποφασιστικότητα του Όθωνα να τιμήσει την κόρη του, δεσμεύοντας τον εαυτό του «να αγωνιστεί για τη συμφιλίωση και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον κόσμο». Πέθανε το 1980, στην ηλικία των 91 ετών (η Miep Gies έζησε στα 100 και πέθανε τον Ιανουάριο του 2010.)
***
Σε αντίθεση με την οικειότητα της οικογενειακής ζωής της Anne Frank, ο Jacobson και ο Colón πλέκονται σε σχετικά θέματα από το μεγαλύτερο ιστορικό πλαίσιο - την καταστροφική άνοδο και πτώση της ναζιστικής Γερμανίας - δημιουργώντας μια ισχυρή αφηγηματική ένταση. Μερικές φορές αυτό επιτυγχάνεται με ένα μόνο, καλά εκτελεσμένο εγκεφαλικό επεισόδιο. Σε μια διαδοχική διανομή δύο σελίδων σχετικά με τη χαρούμενη ανταπόκριση των Φράγκων στη γέννηση της Άννας το 1929, οι αναγνώστες αντιμετωπίζουν μια έντονα κάθετη εικόνα του Χίτλερ που δέχτηκε ένα θορυβώδες heil σε μαζικό ράλι στη Νυρεμβέργη λιγότερο από δύο μήνες αργότερα. Σε μια λεπτή οπτική επαφή, η μπότα του Χίτλερ δείχνει κατευθείαν προς την πολύ μικρότερη εικόνα του βρέφους Anne, χαμογελώντας γλυκά στην καρέκλα της, καθώς η οικογένεια προετοιμάζεται να φάει δείπνο - ένα τραπέζι απλωμένο σε ένα οριζόντιο πλαίσιο σε όλη τη σελίδα. Σε ένα επίπεδο, η απότομη διείσδυση του Χίτλερ απλώς τοποθετεί την οικογενειακή ιστορία μέσα στη μεγαλύτερη χρονολόγηση. σε μια άλλη, προικίζει την κατάρα της ευτυχίας ενός αθώου παιδιού και, τέλος, τη ζωή της. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, η Άννα έδωσε φωνή στο φόβο που η οικογένεια ήρθε να νιώσει. "Ακουσα την πλησιάζουσα βροντή που θα μας καταστρέψει και μια μέρα", γράφει στις 5 Ιουλίου 1944, τρεις εβδομάδες πριν φτάσει τελικά η Γκεστάπο.
Για τον Sid Jacobson, 81, και την Ernie Colón, 79, που αποδίδει την ιστορική και ψυχολογική διάσταση της Άννας Φρανκ, μια γραφική βιογραφία που ανέθεσε η House Anne Frank, κάλεσε όλες τις τέχνες της αφήγησης. (Ευγενική παραχώρηση από τους Farrar, Straus και Giroux) 
Σε αντίθεση με το ημερολόγιο της Anne Frank, η γραφική βιογραφία του Ernie Colón και του Sid Jacobson καλύπτει την περίοδο πριν και μετά από αυτή και την οικογένειά της, κρυβόταν. (Ευγενική παραχώρηση από τους Farrar, Straus και Giroux) 
Μία πρόκληση για τον Colón ήταν να κάνει την πολύ μυθοποιημένη φιγούρα της Anne ως ένα αξιόπιστο, πραγματικό παιδί και έφηβο. (Ευγενική παραχώρηση από τους Farrar, Straus και Giroux) 
Τα δύο τρίτα του βιβλίου πραγματοποιούνται πριν ή μετά την περίοδο που ο Frank παρουσίασε στο ημερολόγιο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. (Ευγενική παραχώρηση από τους Farrar, Straus και Giroux) 
Σε μια λεπτή οπτική επαφή, η μπότα του Χίτλερ δείχνει κατευθείαν προς την πολύ μικρότερη εικόνα του βρέφους Anne, χαμογελώντας γλυκά στην καρέκλα της, καθώς η οικογένεια προετοιμάζεται να φάει δείπνο - ένα τραπέζι απλωμένο σε έναν οριζόντιο υαλοπίνακα (ευγενική παραλαβή από τον Farrar, Straus και Giroux) 
Αναζητώντας την αυθεντικότητα και την ακρίβεια, ο Colón διερεύνησε χιλιάδες φωτογραφίες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. (Ευγενική προσφορά της Ruth Ashby) 
Ο Jacobson ήταν ο συντάκτης της Colón στο Harvey Comics, όπου επίσης έβγαλε Richie Rich, Baby Huey και δεκάδες άλλους τίτλους. (Ευγενική προσφορά του Shure Jacobson) Με σοβαρή δέσμευση για την ακρίβεια και την αυθεντικότητα, οι συγγραφείς βυθίστηκαν στην έρευνα, μέχρι τις λεπτομέρειες στρατιωτικών στολών, επίπλων εποχής και πολιτικών αφισών. Αν και ο Colón θεωρούσε τον εαυτό του φοιτητή του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς διέπρεψε χιλιάδες φωτογραφίες της εποχής, διαπίστωσε ότι ξαναζωντανόταν. "Ποτέ δεν θα καταλάβουμε πλήρως την κάθοδο της βαρβαρότητας και του σκόπιμου σαδισμού του ναζιστικού καθεστώτος", ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή του στην CBR, μια ιστοσελίδα κόμικς.
***
Η Άννα Φρανκ έχει εμπνεύσει και γοητεύσει ανθρώπους από γενιά σε γενιά και εθνικά σύνορα, ένα φαινόμενο που δείχνει ελάχιστα σημάδια ύφεσης. Μια συνεχής ροή βιβλίων και άρθρων, ταινιών και θεατρικών έργων συνεχίζεται, συμπεριλαμβανομένης μιας anime εκδοχής του ημερολογίου που παράγεται στην Ιαπωνία, όπου η Άννα είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές πρόσωπο.
Αντικείμενα που σχετίζονται με αυτήν έχουν πάρει την αύρα των ιερών λειψάνων. Το σπίτι στο 263 Prinsengracht λαμβάνει ένα εκατομμύριο επισκέπτες το χρόνο, πάνω από τα δύο τρίτα των οποίων είναι ηλικίας κάτω των 30 ετών. Τον περασμένο Αύγουστο, όταν οι ισχυροί άνεμοι έριχναν το Άννα Φρανκ Δέντρο - καθώς η μαζική καστανιά πίσω από το σπίτι ήρθε γνωστό - η εκδήλωση πυροδότησε διεθνή πρωτοσέλιδα. "Από το αγαπημένο μου σημείο στο πάτωμα κοιτάζω προς τα πάνω τον γαλάζιο ουρανό και τη γυμνή καστανιά, στα οποία τα δικά του κλαδιά λικνίζουν λίγο σταγόνες βροχής, εμφανίζονται σαν ασημένια και στους γλάρους και άλλα πτηνά καθώς γλιστρούν στον άνεμο", γράφει η Anne 23 Φεβρουαρίου 1944. Μήνες αργότερα, πρόσθεσε: «Όταν κοίταξα έξω έξω από το βάθος της φύσης και του Θεού, τότε ήμουν χαρούμενος, πραγματικά ευτυχισμένος».
Το δέντρο που έδινε την παρηγοριά του δεν πέθαινε χωρίς παιδιά. Τα φυτά έχουν διανεμηθεί για μεταφύτευση σε δεκάδες περιοχές σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του Λευκού Οίκου, του εθνικού μνημείου και μουσείου της 11ης Σεπτεμβρίου στο Κάτω Μανχάταν και του Boise στο Αϊντάχο, όπου το άγαλμα της Άννας ανεγέρθηκε το 2002 με την υποστήριξη χιλιάδων Idaho μαθητές που έκαναν ψήνουν τις πωλήσεις και άλλα έρανοι. Το μνημείο καταστράφηκε με σβάστικα και ανατράπηκε το 2007 πριν εγκατασταθεί εκ νέου.
"Έγινε δολοφονία στην ηλικία των 15 ετών. Η φιγούρα της είναι ρομαντική, οπότε για πολλούς λόγους δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι είναι η εικόνα που έχει γίνει", λέει ο Francine Prose, συγγραφέας της Anne Frank: The Book, The Life, The Αφίσα (2009). Η πεζογραφία θεωρεί, ωστόσο, ότι ο κανόνας της Άννας έχει καλύψει το λογοτεχνικό της ταλέντο.
"Ήταν ένας εξαιρετικός συγγραφέας που άφησε ένα καταπληκτικό έγγραφο ενός φοβερού χρόνου", λέει η Prose, επισημαίνοντας τις πολλές λαμπρές αναθεωρήσεις που έκανε η Anne στα δικά της περιοδικά για να οξύνει την προσωπογραφία και το διάλογο. Η σοβαρότητα με την οποία εργάστηκε για το γράψιμό της δεν ήταν εμφανής στις δημοφιλείς εκδόσεις της οθόνης του Ημερολογίου της Anne Frank, η Prose πιστεύει. "Η σχεδόν αμεσότερη αμερικανική έφηβη Anne που εμφανίζεται στο έργο και στην ταινία είναι πολύ διαφορετική από αυτό που αποφάσισα τελικά ήταν η μεγαλοφυία που έγραψε το ημερολόγιο", λέει η Prose.
Τελικά, η Άννα Φρανκ ήταν το άτομο - όχι το σύμβολο μεγαλύτερης ζωής, αλλά η ίδια η κοπέλα μόνη της - που άγγιξε τον Jacobson και τον Colón και έκανε αυτό το έργο μοναδικό μεταξύ των πολλών που ανέλαβαν. "Ήταν εκπληκτικά σημαντικό για τους δύο μας", λέει ο Jacobson, ο οποίος χτυπήθηκε από τη γνώση ότι γεννήθηκε τον ίδιο χρόνο το 1929. "Αυτό έγινε συντριπτικό σε μένα", λέει. "Για να ξέρει ότι πέθανε τόσο νέος και να σκεφτεί για το υπόλοιπο της ζωής που έχω ζήσει - αυτό με έκανε να νιώσω κοντά της".
Ο Colón θυμόταν να διαβάζει το Ημερολόγιο όταν βγήκε για πρώτη φορά. "Νόμιζα ότι ήταν πολύ ωραίο και ούτω καθεξής", λέει. Αλλά αυτή τη φορά ήταν διαφορετική.
"Ο αντίκτυπος ήταν απλώς τεράστιος, γιατί πραγματικά σας αρέσει αυτό το παιδί", λέει. "Εδώ είναι, διωκόμενος, αναγκασμένος να κρύψει και να μοιραστεί ένα μικρό δωμάτιο με έναν άτακτο, μεσήλικα άνδρα. Και ποια ήταν η αντίδρασή της σε όλα αυτά; Γράφει ένα ημερολόγιο, ένα πολύ πνευματικό, πραγματικά έξυπνο και εύκολο στην ανάγνωση ημερολόγιο. Έτσι, μετά από λίγο, δεν παίρνετε μόνο το σεβασμό γι 'αυτήν, αλλά αισθάνεστε πραγματικά μια αίσθηση της απώλειας. "
Από τη στιγμή που έφθασαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, οι Εβραίοι και άλλα θύματα του Ολοκαυτώματος αντιμετωπίστηκαν σαν ζώα και μόνο μια τυχερή ομάδα επέζησε της εμπειρίας
