Ποιες ήταν οι πρώτες εντυπώσεις σας από την Παμπλόνα; Ήταν έκπληξη το πόσο μεγάλο ήταν;
Στην πραγματικότητα όχι, δεν ήμουν έκπληκτος στο μέγεθος, γιατί είχα κάνει λίγη προετοιμασία. Είχα ακούσει ότι θα υπάρξουν εκατομμύρια άνθρωποι. Πρέπει να πω ότι ήμουν έκπληκτος ότι δεν ήταν πιο ενοχλητικό από ότι ήταν.
Περιμένατε τον Άσχημο Αμερικανό;
Καλά όχι μόνο οι Αμερικανοί. Οι Αυστραλοί και οι Νέοι Ζηλανδοί, οι Γερμανοί και οι Άγγλοι - είναι δύσκολο να διαλέξεις έναν πρωταθλητή όταν πρόκειται για μεγάλες ποσότητες ποτών και ηλίθιοι, δυστυχώς. Αλλά αυτό που με εξέπληξε ήταν ότι πήραν μεγάλη προσοχή από τους διοργανωτές για να κρατήσουν τα πράγματα λίγο πολύ υπό έλεγχο. Νόμιζα ότι θα ήταν ολικός χάος και στην πραγματικότητα τον φοβήθηκα την πρώτη φορά που πήγα πριν από μερικά χρόνια. Αναφέρομαι σε ένα άλλο έργο, και σκέφτηκα καλά, πηγαίνω μόνο για μερικές ημέρες, γι 'αυτό θα δαγκώσω σκληρά και θα περάσω. Βρήκα όμως ότι οι μεθυσμένοι και οι τρελοί άνθρωποι ήταν λιγότερο ενοχλητικοί, γιατί από τη στιγμή που ο ήλιος έρχεται, είναι κώμα. Έτσι αν είστε άνθρωπος ημέρας μπορείτε να ξεφύγετε από αυτό.
Πριν ξεκινήσετε αυτή την πρώτη φορά, σκεφτήκατε ότι θα ήταν καθόλου ο ίδιος όπως ο ήλιος αυξάνεται επίσης ;
Όχι, δεν πίστευα ότι θα ήταν κάτι σαν τη δεκαετία του 1920, όταν ήταν εκεί ο Χέμινγουεϊ. Τίποτα στον κόσμο δεν είναι έτσι. Πηγαίνετε στα βουνά της Νέας Γουινέας και οι άνθρωποι φορούν μπλουζάκια U2. Η προσδοκία μου ήταν ότι θα ήταν απροσδόκητα φρικτή, όχι μόνο εξαιτίας του πλήθους και του ποτού, αλλά λόγω του εμπορικού χαρακτήρα. Αλλά ανακάλυψα πιο θετικές πτυχές από ό, τι περίμενα. Δεν καταλήξαμε στον Ήλιο επίσης αυξάνεται, αλλά δεν καταλήξαμε ούτε στον Κύριο των Μύλων, κάτι που είναι κάτι που περίμενα. Δεδομένου ότι δεν επρόκειτο να πίνουν και να χορεύουν στο δρόμο, δεν ήμουν σίγουρος πού θα καταλήξω στο μίγμα. Αλλά υπήρχε χώρος και για μένα. Υπήρχε χώρος για τους μικρούς παλιούς γαμπρούς. υπήρχε χώρος για όλους. Έτσι ήταν υπέροχο.
Είπατε ότι πολλή πόλη είναι βασκική. Ένιωσες κάποια ένταση στο βασκικό αυτονομιστικό κίνημα;
Όχι, ένιωσα πολύ υπερήφανη για τη Βασκική, αλλά δεν ένιωσα καμία ένταση. Προσπαθούσα να το γνωρίζω αυτό και νομίζω ότι τα πράγματα έχουν μειωθεί καθημερινά. Έχουν βασκικές εφημερίδες και βασκικές ραδιοφωνικές εκπομπές και δεν φαίνεται να αισθάνονται σαν μια καταπιεσμένη μειονότητα. Δεν θέλω να προχωρήσω ως εμπειρογνώμονας στην κατάσταση των Βάσκων, αλλά η αίσθηση μου, από το να μιλήσω με τους Βάσκους στην Παμπλόνα, είναι ότι το τρομοκρατικό κίνημα της ETA και οι υποστηρικτές του είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του λαού των Βάσκων. Οι περισσότεροι Βάσκοι είναι ευχαριστημένοι με τον τρόπο που είναι τα πράγματα. Διστάζω να αρχίσω να κάνω δηλώσεις, αλλά δεν είναι μια φτωχή περιοχή. Πρόκειται για μια πολιτική αιτία που έχει τους δικούς της λόγους, αλλά δεν αντιπροσωπεύει τους ανθρώπους που υφίστανται πραγματικά κακουχίες και είναι δύσκολο να πάρετε πολλούς υποστηρικτές εάν τα πράγματα είναι συνήθως εντάξει. Αυτός είναι τουλάχιστον ο λόγος μου για το θέμα, γιατί το ανέβασα και οι άνθρωποι ήταν πολύ ειλικρινείς. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ χαλαρή.
Ήσασταν σε φεστιβάλ άλλων καθολικών αγίων; Πώς συγκρίνεται η Παμπλόνα;
Έχω πάει σε ιταλικά και αυστριακά φεστιβάλ. Η Παμπλόνα είναι πολύ πιο πέρα από κάθε άλλο φεστιβάλ που μπορώ να σκεφτώ εκτός από ίσως τον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης ή το Woodstock ή ίσως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Times Square. Είναι πραγματικά δύσκολο να σκεφτούμε πράγματα που θα συγκριθούν με αυτό, από την άποψη του μεγέθους. Αυτό που αυξάνει επίσης τον αντίκτυπο είναι ότι τα περισσότερα φεστιβάλ είναι μόνο μερικές μέρες. Εννέα ημέρες είναι αρκετά ασυνήθιστο. Επίσης, στα περισσότερα φεστιβάλ που έχω πάει, το κύριο γεγονός είναι το θρησκευτικό πράγμα, και στη συνέχεια τα άλλα στοιχεία προστίθενται σε αυτό. Εδώ η θρησκευτική εκδήλωση είναι συγκλονισμένη στη χιονοστιβάδα όλων των άλλων που συνεχίζονται.
Υπάρχουν άλλα φεστιβάλ που βρήκατε ιδιαίτερα συναρπαστικά;
Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου είναι αυτό που αποκαλούν το "Corsa dei Ceri" στο Gubbio της Ιταλίας. στις 15 Μαΐου. Είναι κάτι που πηγαίνει πίσω στην αρχαιότητα. Είναι ακόμα πολύ αισθάνθηκε από τους ντόπιους, και είναι πολύ έντονη, σωματικά και συναισθηματικά, πολύ επηρεάζει και πολύ αυθεντικό. Είναι μόνο μια μέρα, αλλά οι άνθρωποι την αγαπούν και είναι σημαντικό για αυτούς από μικρή ηλικία, οπότε δεν είναι μόνο μια μέρα, είναι κάτι που, όπως και με το San Fermin στην Παμπλόνα, είναι στο μυαλό τους όλο το χρόνο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν νομίζω ότι μπορούμε να πούμε ότι το τέταρτο του Ιουλίου ή τα Χριστούγεννα είναι πάντα στο μυαλό μας. Αλλά υπάρχουν ορισμένα μέρη στον κόσμο όπου ορισμένα γεγονότα παραμένουν στο μυαλό των ανθρώπων όλο το χρόνο.
Είναι αυτό γιατί αυτά τα φεστιβάλ είναι τόσο τοπικά;
Ναι, βλέπετε αυτό σε πόλεις που είναι βασικά ακόμα πολύ μικρές. Η Παμπλόνα έχει μεγαλώσει, αλλά εξακολουθεί να αισθάνεται σαν μια μικρή πόλη και οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν εκεί πάντα ζούσαν εκεί. Η Παμπλόνα είναι μέρος του DNA τους. Ο φίλος μου Edurne Arrizibita, που γεννήθηκε εκεί, δήλωσε την τελευταία νύχτα του φεστιβάλ: "Ξέρεις, είναι κάτι που χρειαζόμαστε, με κάποιο τρόπο. Είναι μια πολύ μικρή πόλη και πολύ παραδοσιακή και μας δίνει την ευκαιρία ..." και έπειτα δεν είπε τίποτα, αλλά έκανε αυτό το κτύπημα γύρω από τη χειρονομία με τα χέρια της για να δείξει "go wild". Αγαπούν το φεστιβάλ τους και είναι χαρούμενοι που όλοι τους απολαμβάνουν. Η ισχυρότερη εντύπωση μου ήταν το πόσο όμορφα παρέμειναν οι κάτοικοι της Παμπλόνα, παρά τα πάντα που άλλαξαν όλα αυτά τα χρόνια.
