Το "Silent Night" είναι ένα εικονικό τραγούδι Χριστουγέννων που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι δεν είναι κάποια αρχαία λαϊκή μουσική που βγήκε από την ομίχλη μια νύχτα χειμωνιάτικη. Αλλά το τραγούδι δεν έφτασε από κάποια νεράιδα, που έμοιαζε με καραβίδες και κισσούς, αλλά η προέλευση του ειρηνικού τραγουδιού έρχεται πριν από 200 χρόνια σε μια ταραχώδη εποχή στην Ευρώπη.
Η ήπειρος ξεδιπλώθηκε μετά από τους ναπολεόντειους πολέμους. Η χρηματοοικονομική έλλειψη και η ανασφάλεια ήταν πλούσιες, πυροδοτήθηκαν από πυρκαγιές, πλημμύρες και λιμό. Αλλά η σύγκρουση τελικά τελείωσε. Το 1816 ο Josef Mohr, ένας καθολικός ιερέας από το Oberndorf bei Salzburg, ο οποίος μόλις έφτασε υπό αυστριακή κυριαρχία, έγραψε ένα ποίημα που ονομάζεται "Stille Nacht" για να τιμήσει την έλευση της ειρήνης. Στη συνέχεια, έβαλε το ποίημα κατά μέρος για δύο χρόνια.
Επέστρεψε στο ποίημα το χειμώνα του 1818, σύμφωνα με τον John Malathronas του CNN, όταν ο ποταμός Salzbach πλημμύρισε στην ενοριακή εκκλησία του Μωρ του Αγίου Νικολάου. Έτσι, η εκκλησία θα μπορούσε να έχει μουσική την Παραμονή των Χριστουγέννων, ο Mohr ζήτησε από τον δάσκαλο και τον εκκλησιαστικό οργανισμό Franz Xaver Gruber από το γειτονικό χωριό Arndorf να στήσει το ποίημά του στη μουσική για να τραγουδήσει με δύο φωνές και μια κιθάρα. Ο Gruber έγραψε τη ρύθμιση σε ένα απόγευμα.
Επειδή η κιθάρα δεν ήταν όργανο εγκεκριμένο από την Εκκλησία, το δίδυμο περίμενε μέχρι την ολοκλήρωση της μάζας των Χριστουγέννων πριν ξεκινήσει το ντεμπούτο του τραγουδιού. Ο Mohr τραγούδησε τενόρο και χτύπησε την κιθάρα, ενώ ο Gruber τραγούδησε το μπάσο, με την εκκλησία να έρχεται στο χορό.
Το τραγούδι θα μπορούσε να έχει παραμείνει ένα νυχτερινό θαύμα, αλλά όταν έφτασε ο επισκευαστής οργάνων Karl Mauracher, άκουσε το τραγούδι και πήρε τη μουσική στο σπίτι μαζί του στο Tyrol, μια περιοχή γνωστή για τις χορωδίες του. Οι χορωδίες άρχισαν να τραγουδούν και, τελικά, μεταφράστηκαν και εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη. Το 1839, ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν οι Rainer Family Singers - σκεφτούν το The Sound of Music αλλά περισσότερο Dickensian - περιόδευσαν τον Νέο Κόσμο.
Σύμφωνα με τον Edward W. Schmidt στο Αμερικανικό περιοδικό, από το 1850, η καρόλα ήταν τόσο δημοφιλής και σημαντική που η Royal Hofkapelle (στο Βερολίνο) ήθελε να εντοπίσει την προέλευσή της. Η θεωρία ήταν ότι μπορεί να έχει συνθέσει ο Johann Haydn, ο αδελφός του γνωστού συνθέτη Joseph Haydn. Τελικά, η έρευνα το έστειλε πίσω στον Gruber, ο οποίος έγραψε μια σύντομη ιστορία της μελωδία που ονομάζεται "Αυθεντική Προέλευση της Σύνθεσης της Σιωπηλής Νύχτας των Χριστουγέννων". "
Η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Το 1912, σύμφωνα με το αυστριακό Εθνικό Γραφείο Τουρισμού, ο γλύπτης Joseph Mühlbacher ήθελε να δημιουργήσει ένα μνημείο στους δημιουργούς του τραγουδιού. Αν και οι ζωγραφικοί πίνακες του Gruber έγιναν κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Mohr αντιστάθηκε πάντοτε στην δημιουργία μιας εικόνας. Έτσι, ο Mühlbacher έβαλε τον τάφο του Mohr - ναι, τον τάφο του - στην πόλη Wagrain, η οποία ήταν η τελευταία του θέση ως ιερέας. Προχώρησε να σκάψει το κρανίο του Μωρ, χρησιμοποιώντας τα απομεινάρια του για να ενημερώσει το γλυπτό του για τους δύο άντρες. Για αρκετά χρόνια, το κρανίο παρέμεινε στην αποθήκη. Όταν ένα παρεκκλήσι το όνομά του από το τραγούδι κατασκευάστηκε στο χώρο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στη δεκαετία του 1920, το κρανίο του Mohr ήταν ενσωματωμένο στον τοίχο, όπου παραμένει σήμερα. Το γλυπτό των δύο ανδρών του Mühlbacher, εν τω μεταξύ, βρίσκεται έξω από το Silent Night Chapel.
Για να γιορτάσει την διακοσαετία του τραγουδιού, το μουσείο του Σάλτσμπουργκ παρουσιάζει σήμερα ένα εκθετήριο για την κληρονομιά 200 χρόνων, η οποία θα επισημανθεί επίσημα σε 13 τοποθεσίες Silent Night γύρω από το Σάλτσμπουργκ, την Άνω Αυστρία και το Τιρόλο.
