Την άλλη μέρα, κάποιος με τον οποίο δουλεύω έφερε στο sfogliatelle, την ιταλική ζύμη γεμάτη με ρίκοτα, σε μια κρούστα από νιφάδες φύλλων. Αυτό οδήγησε σε μια συζήτηση για τη διαφορά ανάμεσα στην ιταλική προφορά της θεραπείας - κάτι σαν το "sfohl-ya-TEL-le" - και όπως λέγεται συχνά από τους ιταλοαμερικανούς στην Ανατολική Ακτή (ή τουλάχιστον τους " Η Σοπράνος ") - περισσότερο σαν" shfoo-ya-DELL ".
Τα ονόματα τροφίμων όπως αυτά παρουσιάζουν ένα δίλημμα: Όταν κάτι συνήθως εκδηλώνεται διαφορετικά σε αυτή τη χώρα από ό, τι στον τόπο προέλευσής της - αναμφισβήτητα, λανθασμένα - πηγαίνετε με το πλήθος ή τι είναι "σωστό"; Κάνετε το πρώτο και κινδυνεύετε να ακούγεται άγνοια; πηγαίνετε με τον τελευταίο και μπορεί να θεωρηθεί ως αλαζονικός, Alex Trebekian (ή, αν προτιμάτε, Cliff Clavenish) know-it-all.
Για παράδειγμα, ακούω συχνά την ιταλική τροφή bruschetta που λέγεται "broo-SHETT-a", παρόλο που είμαι αρκετά σίγουρος, βασισμένος στην περιορισμένη γνώση της ιταλικής προφοράς, ότι πρέπει να βρίσκεται κάπου μεταξύ της "broo-SKETT-a" "καρφίτσα-SKATE-α." Ίδια με το ελληνικό πιάτο, γυροσκόπιο: Πολλοί λένε φωνητικά, όπως και η πρώτη συλλαβή του "gyrate" συν "σειρές". Άλλοι λένε "jee-rohs" ή "hee-rohs". Η τυπική ελληνική προφορά είναι "yee-rohs". Φυσικά, η σωστή προφορά είναι συχνά θέμα συζήτησης (για παράδειγμα δείτε αυτό το νήμα σχόλιου στο blog του Village Voice), και κάποιοι θα υποστήριζαν ότι, αν αρκετοί άνθρωποι χρησιμοποιούν μια προφορά, θα ισχύσουν.
Προσωπικά, μου αρέσει να σφάλω από την πλευρά του know-it-all, στο σημείο που μερικές φορές είμαι απρόθυμος να παραγγείλω κάτι που δυσκολεύομαι να προφέρω - όπως το τσάι rooibos. Είναι ROY-τόξα; Row-ee-BOWS; ROO-αφεντικό; (Σύμφωνα με τη Wikipedia, είναι "roy-bos.")
Όταν ταξιδεύετε σε άλλες χώρες, όμως, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία - η χρήση όσο πιο κοντά στην μητρική προφορά, όπως μπορείτε να διαχειριστείτε, δεν είναι μόνο ευγενική, είναι ανάγκη, αν θέλετε να υπηρετήσετε κάτι παρόμοιο με αυτό που θέλετε να παραγγείλετε. Η μελέτη ενός μικρού λεξιλογίου έρχεται σε πρακτικό, επίσης? οι γονείς μου επισκέπτονταν τη Γερμανία μία φορά και δεν ήξεραν ότι η λέξη για το κοτόπουλο είναι Huhn, επομένως συνέχισαν να διατάζουν το Schinken ή το ζαμπόν.
Η γλώσσα δεν ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα σε ένα άλλο ταξίδι, όταν οι γονείς μου με συναντήσαμε στο Παρίσι κατά τη δουλειά / το ταξίδι μου μετά το κολέγιο στο εξωτερικό. Είχα σπουδάσει γαλλικά για τέσσερα χρόνια στο γυμνάσιο, αλλά ήμουν πάντα νευρικός για να μιλήσω τη γλώσσα. Ακόμα, έκανα το παν για να μεταφράσω κατά τη διάρκεια του πρώτου μας γεύματος, σε ένα μπιστρό κοντά στο ξενοδοχείο τους. Ο σερβιτόρος μας ταιριάζει με το μαστό στερεότυπο-τιμόνι, μακρά λευκή ποδιά που τυλίγεται γύρω από μια χωνευτή μέση - και προφανώς το είχαμε και εμείς. Μας διδάσκει, παρουσιάζοντας το αποκαλυπτικό μπουκάλι νερό που παραγγείλαμε (και όχι το συνηθισμένο κρασί) ως "shahm-PAHN-ya". Όταν ο πατέρας μου προσπάθησε να παραγγείλει ένα μπολ κρεμμυδιού (που τελικά ήταν στο μενού), ο σερβιτόρος έτρεξε στα αγγλικά, "Δεν είναι POSS-ible!" με ένα γρήγορο πλευρικό κτύπημα του επίπεδου χεριού του και χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις.
Αν αυτή ήταν η χειρότερη, ή τουλάχιστον αστεία, παραγγελία εμπειρία στη Γαλλία, το καλύτερο μου ήρθε κοντά στο τέλος της διαμονής μας. Για ένα από τα τελευταία μας γεύματα, προτού να είμαι μόνος μου και να βρισκόμαι κυρίως σε μπαγκέτες, οι γονείς μου με έδιναν σε ένα φανταστικό δείπνο στο χώρο όπου ένας σερβιτόρος κρέμεται διακριτικά γύρω από το ξενοδοχείο με μια χτένα ψίχουλα έτοιμη. Ήταν ένα από τα πιο νόστιμα γεύματα που είχα ποτέ.
Στο μενού επιδόρπιο, εντοπίσα μια λέξη που αναγνώρισα από τη γαλλική κατηγορία: millefeuille . Με τον όρο "χίλια φύλλα", πρόκειται για μια ζύμη όπως το sfogliatelle (που επίσης προέρχεται από την ιταλική λέξη για τα φύλλα), και είναι λίγο δύσκολο να προφέρει. αν και θα μπορούσε να γίνει κατανοητό λέγοντας, "Mee-fay", η σωστή προφορά είναι πιο εκλεπτυσμένη. Όταν ήρθε η ώρα να παραγγείλω επιδόρπιο, όμως, το καρφώ. Μπορεί να το φανταστώ, αλλά σκέφτηκα ότι ο σερβιτόρος μου έδωσε ακόμη μια ματιά με λίγο έκπληξη την έγκριση.
Ποιες είναι οι λέξεις τροφίμων που θεωρείτε πιο δύσκολο να προφέρετε;
