Ήταν πριν από 109 χρόνια, την ημέρα πτώσης το 1906, όταν ο συλλέκτης τέχνης του Ντιτρόιτ, Charles Lang Freer, συμφώνησε με έναν επισκεπτόμενο έμπορο για μια τιμή για ιαπωνική οθόνη από έναν γνωστό καλλιτέχνη που ονομάζεται Tawaraya Sōtatsu.
Η αγορά ενός έργου που έγινε γνωστό ως Waves στο Matsushima, έγραψε σε έναν συνάδελφο συλλέκτη, ήρθε "μόνο μετά από πολύ dickering από μια πιο exasperating φύση» με τον έμπορο του Τόκυο. Πληρώνει 5.000 δολάρια για ένα ζευγάρι έξι οθόνες - το άλλο για το Hokusai - μια τιμή που ήταν το ήμισυ του τι ζήτησε αρχικά ο ντίλερ. Αλλά κατέληξε με ένα ανεκτίμητο και επιρροή έργο που αποτελεί σήμερα το επίκεντρο του τι τιμολογείται ως εκδήλωση μια φορά στη ζωή στην Ουάσινγκτον,
Το "Sōtatsu: Making Waves" είναι η πρώτη μεγάλη αναδρομή στο δυτικό ημισφαίριο που αφιερώθηκε στον καλλιτέχνη του 17ου αιώνα - η πρώτη και μοναδική ευκαιρία να δούμε περισσότερα από 70 κομμάτια του έργου του από 29 δανειστές από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και την Ευρώπη που παρουσιάζονται μαζί, εν μέσω έργων αργότερα οι καλλιτέχνες έκαναν φόρο τιμής σε έναν από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής του.
Η έκθεση προβάλλεται μόνο στη Γκαλερί Τέχνης Freer του Smithsonian και στην Gallery Arthur M. Sackler, λόγω των διατάξεων που έγιναν όταν ο Freer υποσχέθηκε τη συλλογή του στη χώρα - μια υπόσχεση που συνέπεσε επίσης το 1906 - ότι το έργο δεν ταξίδευε.
"Στη δέσμευση της συλλογής του, ο Freer προσπάθησε να ενθαρρύνει την καλύτερη κατανόηση και εκτίμηση της Ασίας και των καλλιτεχνικών παραδόσεών του μεταξύ των Αμερικανών", γράφει ο Julian Raby, διευθυντής των Galleries Freer και Sackler, στον εμπρόσθιο του κατάλογο που συνοδεύει το "Making Waves, "Η ίδια η πρώτη αγγλόφωνη έρευνα της τέχνης του Sōtatsu και ένας πλούσιος σχεδιασμός και κομψός τόμος.
Coxcombs, Αραβόσιτος και Πρωινή δόξα, σχολείο Sōtatsu, στις αρχές του 1600 (Γκαλερί ελεύθερης τέχνης Freer) 
Mimosa Tree, παπαρούνες και άλλα καλοκαιρινά λουλούδια Σχολή Sōtatsu, 1630-1670 (Freer Gallery of Art) 
Ένα ζευγάρι οθόνη με έξι πίνακες με τίτλο Trees, σχολείο Sōtatsu, στα μέσα του 1600 (Freer Gallery of Art) 
Ένα ζευγάρι πτυσσόμενες οθόνες με έξι πίνακες με τίτλο Trees, σχολείο Sōtatsu, στα μέσα του 1600 (Freer Gallery of Art) 
Καλοκαίρι και Φθινόπωρο Λουλούδια, σχολείο Sōtatsu, 1600 (Φιλανθρωπική Γκαλερί Τέχνης) Κάνοντας αυτή την από μακρούχρονη αγορά, ο Raby λέει: «[ο Freer] ένιωθε ότι ο Sōtatsu, ελάχιστα γνωστός στην ημέρα του Freer, θα εμφανιζόταν ως μια μορφή ιδιαίτερης σημασίας στην ιστορία της ιαπωνικής τέχνης».
Η έκθεση DC συμπίπτει με την 400η επέτειο του στυλ ζωγραφικής Rinpa, η οποία ξεκίνησε ως διαδικασία πτώσης μελάνης πάνω σε υγρό υπόβαθρο για να δημιουργήσει λεπτή λεπτομέρεια, γνωστή και ως tarashikomi. Μια σχετική έκθεση στο Freer και το κλείσιμο του επόμενου μήνα, όταν αυτή η αξιόλογη γκαλερί υποβάλλονται σε μια διετή ανακαίνιση, φέρει τον τίτλο "Bold and Beautiful: Rinpa Screens" και ανιχνεύει την επιρροή του Sōtatsu στο έργο άλλων καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένης της Ogata Kōrin (1658-1716 ) και ο αδελφός του Ogata Kenzan (1663-1743).
Λιγότερα είναι γνωστά για τη βιογραφία του Sōtatsu. Θεωρείται ότι γεννήθηκε το 1570 και έζησε μέχρι το 1640, αλλά τα σχέδιά του ξεσήκωσαν την ιαπωνική τέχνη και επέζησαν να επηρεάσουν τα έργα 400 χρόνια αργότερα, από τους ομοφυλόφιλους Gustav Klimt στον Henri Matisse.
Η εξαπλάσια οθόνη στο κέντρο της έκθεσης, το κύμα στο Matsushima με τους λαμπερούς χρυσούς και ασημένιους τόνους, πιστεύεται ότι έχει δημιουργηθεί γύρω στο 1620. Το έργο δεν απέκτησε το όνομά του πριν από περίπου 100 χρόνια. Ο τίτλος αναφέρεται σε μια περιοχή μικρών νησίδων που καλύπτονται από πεύκα στην Ιαπωνία, οι οποίες ήρθαν γνωστές τα τελευταία χρόνια επειδή επιβίωσαν από το τσουνάμι του 2011.
"Ο Freer δεν τα αγόρασε ως" Τα κύματα ... "οτιδήποτε", λέει ο James Ulak, ανώτερος επιμελητής της ιαπωνικής τέχνης στους Freer και Sackler και ο οποίος συνέδεσε την έκθεσή του. "Περιγράφηκαν απλώς ως" Κύματα κύλισης και βράχια ", λέει ο Ουλάκ από τις οθόνες, κάτι που ίσως είναι εξίσου καλά. Δεν δείχνει συγκεκριμένο τόπο. "Οι στροβιλισμοί και οι στροβιλισμοί του νερού δεν δείχνουν αναγκαστικά διαστρεβλώσεις, λέει ο Ουλάκ. "Τα ύδατα που περιστρέφονται, με κυλίνδρους και θρησκευτικές εκδοχές, είναι πράγματα από τα οποία προκύπτουν ευλογίες", λέει. "Ακριβώς επειδή είναι θυελλώδης, δεν σημαίνει ότι είναι κακό."
Και μέσα στα στροβιλιζόμενα νερά είναι πετρώματα ασφαλών ακτών, αμμοθινών και πεύκων.
"Το Sōtatsu έκανε κυριολεκτικά κύματα στην λαμπρή αναθεώρηση των οπτικών παραδόσεων για μια ζωτική νέα κοινωνία που αναδύθηκε στις αρχές του Κιότο του 17ου αιώνα", λέει ο Raby, ο οποίος τις ονομάζει "οθόνες ύψιστης σημασίας στην ιστορία της ιαπωνικής τέχνης. "Με την κλίμακα, την κομψότητα, την ψευδαίσθηση και την απειλητική αφαίρεση, ανακοίνωσαν μια στυλιστική στροφή που θα επηρέαζε την ιαπωνική τέχνη και μάλιστα τη Δυτική τέχνη σε αυτόν τον αιώνα», λέει.
"Και αυτές οι οθόνες, αυτά τα κύματα, αποτελούν το κεντρικό σημείο αυτής της έκθεσης".
Με τις ακριβείς και υπνωτικές γραμμές του νερού ανάμεσα στα κλαδιά και τα πολύ πιο αφηρημένα μουτζούρα των βράχων, ο Ουλάκ λέει ότι "η ίδια η οθόνη είναι μια απόλυτη εγκυκλοπαίδεια της τεχνικής του Sōtatsu, η χρήση χρωστικών ουσιών, η ανάμειξη χρωμάτων χωρίς γραμμές, εικόνες μορφής. "
Και όπου υπάρχουν γραμμές στα συντριπτικά κύματα, ο Ουλάκ λέει, "κοιτάξτε αυτά τα κύματα και σκεφτείτε να κρατάτε ένα πινέλο και να το κάνετε αυτό. Κοιτάξτε τη γραμμή. Είναι ένα απίστευτο έργο τέχνης. "
Sotatsu
Η πρώτη Δυτική έρευνα αυτού του σημαντικού καλλιτέχνη συνοδεύει την έκθεση του Smithsonian Arthur M. Sackler Gallery με το ίδιο όνομα.
ΑγοράΚαι το εκθεσιακό κομμάτι είναι μόνο η αρχή της έκθεσης, η οποία καλύπτει τις μέρες του καλλιτέχνη ως τεχνίτη και κοινό σε ένα fan shop του Κιότο, τις συνεργασίες του με έναν σπουδαίο καλλιτέχνη της εποχής, Hon'ami Kōetsu και το έργο του ως συντηρητής αρχαίων κείμενα όπως το Lotus Sutra. Η σχετικά γρήγορη ανάδυση του καλλιτέχνη από τον τεχνίτη στον ευνοημένο καλλιτέχνη της εξελιγμένης ελίτ ήταν κάτι καινούργιο εκείνη τη στιγμή.
"Το Sōtatsu εμφανίζεται σε μια εποχή που μια ολόκληρη κοινωνία μετατοπίζεται", λέει ο Ουλάκ. Με την ενσωμάτωση παλαιότερων εικόνων από τους χειρότερους κύλινδροι του 12ου έως τον 14ο αιώνα σε μια σειρά οπαδών, «βλέπετε το φαινόμενο του καθενός με κάποια μέσα στην ιαπωνική κοινωνία να είναι ικανή να μιλάει άπταιστα με το μανδύα ενός ενοποιημένου παρελθόντος».
Η επιτυχία του με την ευγένεια οδήγησε στη δημιουργία ενός στούντιο όπου ως μέλος μιας ομάδας δημιούργησε μερικά εκπληκτικά έργα τέχνης και αργότερα επηρέασε τους καλλιτέχνες για αιώνες που έρχονται. Όμως, κατά τη διάρκεια των αιώνων, το όνομα του Sōtatsu ξεθωριάστηκε από τη μνήμη.
Πιθανό αρχικά ανατέθηκε για ναός από πλούσιο καπετάνιο της θάλασσας, το "Κύματα στο Matsushima" έγινε ευρύτερο γνωστό μετά από ένα ζευγάρι εκθέσεων στις αρχές του 20ου αιώνα.
Μια επίδειξη έγινε το 1913 και αναβίωσε τη φήμη του Sōtatsu στους καλλιτέχνες της Ιαπωνίας αλλά και στην Ευρώπη, όπου οι τόνοι κοσμημάτων και τα επίπεδη τοπία είχαν άμεση επιρροή στους καλλιτέχνες από τον Henri Matisse στον Gustav Klimt. Ο άλλος ήρθε το 1947, προσθέτει ο Raby, όταν «στα χαλάσματα ενός μόλις ολοκληρωμένου πολέμου, το Μουσείο του Τόκιο πραγματοποίησε δύο αξιόλογες παράλληλες εκθέσεις, το ένα στο Sōtatsu και το άλλο στο Matisse.
"Για τους νέους Ιάπωνες καλλιτέχνες που είδαν τις εκθέσεις, η σύμπτωση ήταν αναμφισβήτητη", λέει ο Raby. "Κανείς δεν θα μπορούσε να χάσει τις παραλληλίες. Για το λεξιλόγιο του Sōtatsu φαινόταν τόσο πολύ μοντέρνο. "Χρειάστηκε μόνο, είπε, " μέσα σε λιγότερο από μια γενιά, μια ολόκληρη βάρδια, η πρωτοπορία της οποίας ήταν ο Charles Lang Freer ", λέει.
"Και σε αναγνώριση αυτού, το 1930 ένα μνημείο ανεγέρθηκε στο Freer στην Ιαπωνία. Οπου? Όχι μόνο στο Κιότο, λέει ο Raby, αλλά δίπλα στον τάφο του Sōtatsu. "
Το "Sōtatsu: Making Waves" συνεχίζεται μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2016 στο Arthur M. Sackler Gallery της Smithsonian, στην Ουάσιγκτον, DC
