Τι υπάρχει σε ένα όνομα; Με το πιάτο μερικές φορές γνωστό ως γαλλικό τοστ-γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 28 Νοεμβρίου - όχι πολύ.
σχετικό περιεχόμενο
- Ο σεφ Boyardee ήταν πραγματικό πρόσωπο
- Ιδού: Το μεγαλύτερο χωριό μελόψωμο (τριών τόνων) στον κόσμο
Στη Γαλλία, το όνομα του φαγητού του πρωινού είναι "πόνου πόνου" ή "χαμένου ψωμιού", πιθανώς επειδή χρησιμοποιεί παλιές και αλλοιωμένες φέτες για να κάνει ένα νόστιμο πιάτο. Αλλού σε χωροχρόνο, λέγεται αυγό ψωμί, γερμανικό τοστ, πούδρα φτωχών ιπποτών και φρυγανιά της Βομβάης, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο της Νότιας Φλόριντα - και αυτό δεν είναι εξαντλητικός κατάλογος.
Η πρώτη του αναφορά με το όνομα του γαλλικού τοστ, σύμφωνα με τον Simon Thomas για τα λεξικά της Οξφόρδης, προέρχεται από το 1660. "Αυτή η προετοιμασία, ωστόσο, άφησε τα αυγά, υπέρ του μούσκεμα του ψημένου ψωμιού σε διάλυμα κρασιού, ζάχαρης και πορτοκαλιού χυμός, "γράφει ο Brendan Koerner για το Slate σχετικά με τη συνταγή που εμφανίζεται στο The Accomplisht Cook .
Μία προηγούμενη αναφορά ενός κάπως παρόμοιου πιάτου έρχεται στο Forme του Cury, ένα αγγλικό βιβλίο μαγειρικής του 14ου αιώνα που καταρτίστηκε για τον Richard II. Αυτή η συνταγή ονομάζεται Payn Fondew. "Η συνταγή κάλεσε το ψωμί να τηγανισμένο με λίπος ή λάδι, μουσκεμένο στο" rede wyne "και μαγειρεμένο με σταφίδες. Τελειωμένο με ζάχαρη και μπαχαρικά, και γαρνιρισμένο με ζαχαρωμένους λευκούς σπόρους κορίανδρου.
Ένα άλλο βιβλίο μαγειρικής, The English Huswife (1615), περιείχε μια συνταγή για το "καλύτερο panperdy" που χρησιμοποίησε αυγά αλλά χωρίς γάλα. "... Πάρτε μια δωδεκάδα αυγών, σπάστε τα και τα χτυπήστε πολύ καλά, στη συνέχεια, βάλτε σε αυτά σκελίδες, καραβίδες, cinamon, μοσχοκάρυδο και μια καλή αποθήκη ζάχαρης, με τόσο πολύ αλάτι όσο και το σεζόν. manchet [ένα ακριβό ψωμί] και κόψτε το σε χοντρές φέτες σαν τοστ ", διαβάζει.
Η παλαιότερη αναφορά του πιάτου προέρχεται από ένα ρωμαϊκό μαγειρικό βιβλίο τέταρτου αιώνα που αποδίδεται στον Apicius, με την ονομασία "Aliter Dulcia" ("άλλο γλυκό πιάτο"). Αυτή η συνταγή δίνει εντολή στον κατασκευαστή του να "σπάσει το λεπτό λευκό ψωμί, την κρούστα που έχει αφαιρεθεί, σε αρκετά μεγάλα κομμάτια τα οποία εμποτίζουν το γάλα και το χτυπημένο αυγό, τηγανίζουμε σε λάδι, καλύπτουμε το μέλι και σερβίρουμε".
Το ίδιο το πιάτο είναι τόσο ευέλικτο όσο υποδηλώνουν τα πολλά ονόματά του, γεννώντας πολλές συνταγές ακόμα και τώρα, από το παρακμιακό (γαλλικό τοστ με αστακό με καραβίδα, καθένας;) με το εποχιακό (French Toast Spice Pumpkin - ιδανικό για την εποχή latte) .
Το πιο πρόσφατο του όνομα είναι μάλλον η φρυγανιά Freedom, το όνομα που φέρει στις καφετέριες της Βουλής των Αντιπροσώπων από το 2003 έως το 2006, σύμφωνα με το Mental Floss . Αλλά αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον για το French toast είναι ότι παρά την εύφορη ιστορία της προέλευσής του ήταν πιθανώς πάντα ακριβό φαγητό, χρησιμοποιώντας ακριβά συστατικά όπως λευκά ψωμιά και ζάχαρη, για να μην αναφέρουμε τα μπαχαρικά. Ακόμα και το γεγονός ότι έχουμε συνταγές που χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή για το πιάτο υποδηλώνει ότι ήταν τουλάχιστον μια μεσαία τάξη φαγητό - τελικά, οι αγρότες πιθανότατα δεν ήταν η αγορά-στόχος για βιβλία μαγειρικής. Σκεφτείτε ότι την επόμενη φορά που θα εμφανιστεί η απόδειξή σας.
