Γεννημένος στο Shimla, στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, κόρη ενός Ινδιάνου δημοσίου υπαλλήλου στο βρετανικό raj, ο Jaya Jaitly έχει ζήσει πολλές ζωές. Πέρασε την παιδική της ηλικία στο Βέλγιο, τη Βιρμανία και την Ιαπωνία, αποφοίτησε από το Smith College στο Northampton της Μασαχουσέτης, έτρεξε στρατόπεδο για τα θύματα διαμαρτυρίας Sikh και έγινε ο προεδρεύων του Samata, πολιτικού κόμματος με σοσιαλιστικές προσδοκίες.
Από αυτή την ιστορία
Crafts Atlas της Ινδίας
ΑγοράΤρέχοντας σαν ένα κόκκινο νήμα μέσα από τη ζωή της, ήταν επίσης ένα πάθος για τις παραδοσιακές βιοτεχνίες της Ινδίας, βοηθώντας τους να βρουν βιώσιμες αγορές και να διατηρήσουν την κληρονομιά τους. Το τραπέζι του καφέ βιβλίο του Crafts Atlas της Ινδίας είναι ένα γράμμα αγάπης για τις μακρόχρονες δεξιότητες που κάνουν τη βιοτεχνία της Ινδίας μοναδική και πολύχρωμη. Είναι επίσης ένας από τους πρώτους πρωταθλητές της Ινδίας του sari.
Μιλώντας από το σπίτι της στο Δελχί, εξηγεί γιατί το σάρι είναι το πεντανόστιμο ινδικό ένδυμα, πώς το καστανικό σύστημα βοήθησε στη διατήρηση των ινδικών τεχνών και γιατί μερικοί καλλιτέχνες θεωρούνται απόγονοι του άρχοντα της τέχνης.
Είστε ένας κορυφαίος πολιτικός στην Ινδία, ένας συνδικαλιστής ακτιβιστής, παντρεμένος και διαζευγμένος. Πείτε μας πώς ερωτευθήκατε τις βιοτεχνίες-και γιατί η συντήρηση τους έχει σημασία.
Έπεσα στην αγάπη τους χωρίς να το ξέρω όταν ήμουν πολύ νέος και ζούσα στην Ιαπωνία. Ο πατέρας μου ήταν ο Ινδός πρεσβευτής στην Ιαπωνία και αγαπούσε τα όμορφα πράγματα, όπως υφασμένα χαλάκια και υφάσματα shibori (μια αρχαία ιαπωνική μέθοδος βαφής). Πρέπει να έχει διαμορφώσει τα αισθητικά μου ενδιαφέροντα και την αγάπη για χειροποίητα πράγματα.
Στην Κεράλα, από όπου προέρχουμε, ο τρόπος ζωής είναι πολύ απλός. Δεν υπάρχουν πολλά έπιπλα. φάγαμε τα φύλλα μπανάνας από το πάτωμα. Δεν ήρθα από ένα εξαιρετικά διακοσμημένο σπίτι. Όλοι φορούν απλά λευκά ρούχα στην περιοχή. Έτσι, η απλότητα και η ομορφιά των πραγμάτων μου έχουν ενσωματωθεί ενστικτωδώς.
Αφού παντρεύτηκα, μετακόμισα στο Κασμίρ, το οποίο είναι ένα πλούσιο σε βιοτεχνία κράτος. Οι βιοτέχνες ήταν πολύ απομονωμένοι, ωστόσο, και δεν παρατήρησαν ούτε έλαβαν καμία συμβουλή. Η μητέρα μου ήταν πολύ δραστήρια στην κοινωνική εργασία. Βοηθούσε πάντα τους φτωχούς και τους φτωχούς, ειδικά στα νοσοκομεία. Έτσι συνδύαζα το ενδιαφέρον μου για την αισθητική με τη βελτίωση της ζωής του δημιουργού αυτής της όμορφης τέχνης.
Η διατήρηση των βιοτεχνικών θεμάτων, διότι για πολλούς ανθρώπους, αυτό είναι το βιοπορισμό τους. Είναι και ο σεβασμός και η αξιοπρέπειά τους, και έτσι η διαφύλαξη του λαού και της ζωής τους σημαίνει τη διατήρηση της βιοτεχνίας και της κληρονομιάς τους. Ένα μεγάλο μέρος της κληρονομιάς της Ινδίας θα χαθεί εάν οι άνθρωποι χάσουν τις παραδοσιακές δεξιότητές τους. Αφού κερδίσαμε την ελευθερία μας από τη Μεγάλη Βρετανία, χρειαζόμασταν να εδραιώσουμε τις δικές μας ιστορίες, τη δική μας κουλτούρα.
Ήταν ζωτικής σημασίας για μένα ως κοινωνικοοικονομική άσκηση. θα μπορούσατε να το ονομάσετε μια κρυμμένη πολιτική άσκηση. Αρχικά, δεν σκέφτηκα το έργο μου ως πολιτικό, αλλά τώρα βλέπω ότι η διατήρηση παραδοσιακών τεχνών και τεχνών απαντά σε πολλές από τις πολιτικές αφηγήσεις της Ινδίας.
Ένας υφαντής τραβάει από μπομπίνες νήμα για να δημιουργήσει ένα σάρι στο Santipur, Ινδία. (Amitava Chandra, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Το sari εμφανίζει την ινδική κουλτούρα μέσα από την ύφανση, την μπλοκ εκτύπωση και το κέντημα, λέει ο Jaitly. (Ρόμι Κέντεμ, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Οι νεαρές γυναίκες που φορούν σάρι ταξιδεύουν σε SUV στην εθνική οδό Jaipur. (Sreekumar Krishnan, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Οι παραδοσιακές χειροποίητες κούκλες από ξύλο κεφαλής αντικατοπτρίζουν τα φωτεινά, πλούσια χρώματα που φορούν οι γυναίκες του Rajasthani. (Amitava Chandra, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Ένας ηλικιωμένος άνδρας κρατάει μια καυστήρα λαμπτήρα πετρελαίου στην Κεράλα. (Joshi Daniel, Smithsonian.com Αρχείο Φωτογραφικών Διαγωνισμών) 
Ένας αγγειοπλάστης μαντέψει τα κεφάλια ειδώλων από πηλό. (Sandipani Chattopadhyay, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Bandhna στο Purulia, μια κυρία που ανήκει στην κάστας Majhi κάνει καλάθια από μπαμπού. (Debdatta Chakraborty, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Στο Μπαγκλαντές, μια γυναίκα συναρμολογεί γλάστρες για πυροδότηση και πώληση. (Masudur Rahaman, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Ο σύζυγος και η σύζυγός τους βάζουν πολύχρωμα υφάσματα για να στεγνώσουν. (Abir Bose, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Ένας άνθρωπος ρίχνει ένα δοχείο στο Santipur. (Abhi Ghosh, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) 
Η πώληση έργων τέχνης είναι ένα σημαντικό επάγγελμα χωρικών στην Ινδία. (Sandipani Chattopadhyay, αρχεία φωτογραφικών διαγωνισμών Smithsonian.com) Φεύγοντας από το πανέμορφο βιβλίο σας, με εντυπωσίασε η ποικιλία από το ένα άκρο της χώρας στο άλλο. Πώς οι περιφερειακές επιρροές εμπνέουν τη δημιουργία ορισμένων τεχνών; Και οι ίδιοι οι Ινδοί γνωρίζουν αυτή την πολυμορφία;
Η ποικιλομορφία στην Ινδία ισχύει για τα τρόφιμα, το φόρεμα, τη διάλεκτο. τι κάνουμε? τελετουργίες και φεστιβάλ. Είμαστε εκπληκτικά διαφορετικοί. Είμαστε σαν το αδέσποτο σκυλί στο δρόμο. Έχουμε 101 επιρροές στους εαυτούς μας που οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουν καν.
Πάρτε το Κασμίρ, όπου έζησα για κάποιο χρονικό διάστημα. Τον 14ο αιώνα, υπήρχαν Ινδουιστές βασιλιάδες, αλλά υπήρξαν και επιρροές του Mogul που μας έφεραν τις τέχνες και τα χειροτεχνήματα της Περσίας. Υπήρχαν κατασκευαστές χαλιών, ειδικευμένοι ζωγράφοι, εργάτες ορειχάλκου και ξυλογλυπτών. Το χαλί και η ύφανση του σάλιου οδήγησαν σε όμορφα κεντήματα, επειδή κάποιος έπρεπε να ράψει το salwar (χαλαρά παντελόνια που είναι σφιχτά στον αστράγαλο). Αυτά τα πράγματα δεν υπήρχαν στο Κασμίρ σε τέτοιο υψηλό επίπεδο πριν.
Στον νότο, μια από τις μεγάλες βιοτεχνίες, που τώρα περισσότερο ή λιγότερο χάνεται, είναι η μεταλλοτεχνία. Οι ορειχάλκινες διάγιες και οι κεραίες φωτίζονται στους ναούς. Στο νότο, οι περισσότερες χειροτεχνίες σχετίζονται με ναούς, οι οποίοι είναι πολύ σημαντικοί για τους κατοίκους της περιοχής. Υπάρχουν μικρές λάμπες αργίλου που χρησιμοποιούνται στους ναούς από τους τοπικούς αγγειοπλάστες. φύλλα φοίνικα φύλλα που κρατούν λουλούδια για puja που γίνονται από τοπικά υφαντά υφάσματα? μεταλλικές πιατέλες που κρατούν το ρύζι για να τροφοδοτήσουν τους ελέφαντες. Αυτές οι νότιες βιοτεχνίες κατασκευάζονται από τους ανθρώπους που είναι απόγονοι του Λόρδου Vishvakarma, του άρχοντα της τέχνης.
Το σύστημα καστών της Ινδίας είναι σαν μια μπάλα και μια αλυσίδα για την πρόοδο της Ινδίας, αλλά - μια άλλη έκπληξη - όχι για τις βιοτεχνίες. Γιατί το σύστημα καστών συνέβαλε στη διατήρηση παραδοσιακών βιοτεχνιών παρά τις πολιτιστικές πιέσεις για εκσυγχρονισμό;
Από τη δεκαετία του 1990, οι παγκοσμιοποιημένες αγορές άνοιξαν στην Ινδία για προϊόντα από άλλες χώρες. Αλλά οι πολιτιστικές πιέσεις για εκσυγχρονισμό κατευθύνονται κυρίως προς την ανώτερη τάξη. Ήταν μόνο οι μορφωμένοι ανώτεροι κάστες που είχαν τη δυνατότητα να κινούνται πλευρικά και να πηγαίνουν από ένα είδος δουλειάς σε κάτι άλλο. Οι κατώτερες κάστες δεν είχαν πρόσβαση σε αυτού του είδους την εκπαίδευση ή τις επιλογές. Έτσι, αυτό τους κράτησε την ρίζα τους στην παραδοσιακή τους ταυτότητα και την παραδοσιακή μεταβίβαση των δεξιοτήτων που αποκτήθηκαν από τους γονείς, τους παππούδες και τις τοπικές συντεχνίες. Έτσι συνέχιζαν τις δεξιότητές τους, εν μέρει λόγω της αναγκαστικής ακινησίας και της περιορισμένης ταυτότητας που ήταν η μόνη ταυτότητά τους.
Για παράδειγμα, το kumhar είναι αγγειοπλάστης. το bunker είναι ένας υφαντής. Το επώνυμο Prajabati πηγαίνει με εκείνους που ανήκουν στην τάξη αγγειοπλάστης Kumhar. Ο Μουσουλμάνος Ansaris και ο Kutris είναι οι κάστες που είναι μπλοκ εκτυπωτές και υφαντές. Το όνομα σας συνδέει με την κάστα, λίγο σαν Smith ή Carpenter
Στα Αγγλικά.
Αυτό το άρθρο είναι μια επιλογή από το Smithsonian Journeys Travel Quarterly
Εξερευνήστε τη ζωντανή ιστορία της Ινδίας, τις γραφικές τοπικές τοποθεσίες και τα νόστιμα φαγητά
ΑγοράΚαλύπτετε τα πάντα από χύτευση χαλκού και αργύρου σε κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, κεραμικά, καλαθοσφαίριση, χαρταετούς και πέτρωμα. Ποιο σκάφος είναι ιδιαίτερα αγαπητό στην καρδιά σας και γιατί;
Ως γυναίκα στην Ινδία, αυτόματα, σαν μαγνήτης, πηγαίνετε προς τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα. Οι περισσότεροι από εμάς εξακολουθούν να φορούν ινδικά ρούχα, πάνω από όλα σάρες, και η ποικιλία υφαντών σε σάρες σε διάφορες περιοχές είναι εκπληκτική. Είναι θαυμάσιο να είσαι γυναίκα στην Ινδία που μπορεί να επιλέξει να κουρτίζει ένα υπέροχο κλωστοϋφαντουργικό προϊόν γύρω της κάθε μέρα και να βγαίνει στη δουλειά. Τότε, φυσικά, οι διαφορετικές παραδοσιακές μορφές τέχνης, όπως οι τοιχογραφίες στα σπίτια των ανθρώπων για συγκεκριμένες τελετές και φεστιβάλ - τέτοιου είδους τέχνη κινούνται τώρα μέσω καμβά και χαρτιού πάνω σε ύφασμα και ακόμη και μέταλλο, ξύλο και πέτρα. Υπάρχει μεγάλη προσαρμογή της τέχνης σε άλλες επιφάνειες.
Είστε ένας τεράστιος ανεμιστήρας του σάρι. Δώστε μας μια ματιά στο ντουλάπι σας - και πείτε μας γιατί το sari είναι τόσο σημαντικό για την ιστορία και τον πολιτισμό της Ινδίας.
Saris είναι πιο εύκολο να αγοράσει από τα παπούτσια [γέλια] και πολύ φθηνότερα. Αλλάζουμε το Sari κάθε μέρα για να το πλένουμε και να το σιδερώσουμε. Δεν μου αρέσει να φοράω συνθετικά ρούχα. Δεν ταιριάζει στο κλίμα μας. Αλλά αν φοράτε ένα σαβά βαμβάκι για τους καυτούς καλοκαιρινούς μήνες, πρέπει να το πλύνετε αφού το φορέσετε. Ή τουλάχιστον φοριέται δύο φορές. Επομένως, χρειάζεστε έναν σωστό αριθμό saris. [Γέλια] Έχω μεταξωτό ή ζεστό σαρσί για το χειμώνα, και στη συνέχεια το καλοκαιρινό σαρϊς μου. Θα έλεγα πολύ ευτυχώς ότι έχω τουλάχιστον 200 σάρες. [Γέλια] Η ομορφιά ενός σάρι είναι ότι επειδή το φοράτε και στη συνέχεια το βάζετε μακριά και φορούν άλλο, διαρκούν πολύ καιρό. Έχω σάρες ηλικίας άνω των 50 ετών, πράγματα που πέρασαν από τη μητέρα μου.
Πολλές νέες γυναίκες στις αστικές περιοχές πιστεύουν ότι πρέπει τώρα να φορούν φούστες και μακρά φορέματα και ότι είναι ανήσυχο να φορέσει ένα σέρι, κάτι που είναι πολύ λυπηρό. Τα είδη μόδας τώρα - τακούνια των πέντε ιντσών, τα κοκαλιάρικα τζιν, συν μια μεγάλη τσάντα με παχιά μάρκα - είναι πολύ πιο άβολα από το να φοράει ένα σάρι. Αλλά οι εξωτερικές πολιτισμικές επιρροές επηρεάζουν τα νεαρά κορίτσια στις μεγάλες πόλεις, έτσι στο Μπανγκαλόρ, το Δελχί ή τη Βομβάη, βρίσκετε κορίτσια λέγοντας: "Ω, δεν ξέρω πώς να φορέσω ένα σάρι." Αντιμετωπίζω αυτό λέγοντας ένα sari κάνει μια γυναίκα να αισθάνεται φυσική και θηλυκή. Εμφανίζει την ινδική μας κουλτούρα μέσα από την ύφανση, την μπλοκ εκτύπωση και το κέντημα. Διατηρεί επίσης πολλούς υφαντές υφαντές στην εργασία.
